Współczesne metody diagnozowania i leczenia tkanek miękkich w pediatrii - to zbiór metod wykorzystujących na różne sposoby wysiłek fizyczny pacjenta w celu likwidowania zaburzeń w obrębie tkanek miękkich.
Można stosować, gdy zaobserwujemy:
- przykurcze pochodzenia mięśniowego oraz łącznotkankowego
- spastykę
- osłabienie fizjologiczne mięśni
- obrzęk miejscowy, zastój żylny
- ograniczenie ruchomości stawów wynikających z dysfunkcji tkanek miękkich.
Metody diagnozowania i leczenia tkanek miękkich znajdują swoje zastosowanie u bardzo chorych pacjentów z ostrymi stanami bólowymi, u dzieci chorych przewlekle oraz w stanach ostrych.
Bazują one na następujących technikach:
- Techniki Energizacji Mięśni,
- Mięśniowo - powięziowe rozluźnianie (Myofascial Release),
- Technika Aktywnego Rozluźniania (Active Release Technique),
- Dysbalans mięśniowo-powięziowy,
- Szkolenie rozszerzające terapię punktów spustowych,
- Terapia punktów spustowych.
Metody diagnozowania i leczenia tkanek miękkich stosuje się w celu
- poprawy zakresu ruchomości w stawach,
- rozluźnienia napiętych struktur mięśniowych,
- nauki prawidłowych funkcji ruchu,
- likwidacji zaburzeń powięzi,
- zlikwidowaniu zaburzeń biomechanicznych.
W jakich przypadkach mają zastosowanie?
- przy urazach kręgosłupa,
- przy urazach kończyn górnych i kończyn dolnych,
- przy urazach stawów barkowych,
- przy bólach mięśniowych i powięziowych
- przy bólach stawowych